 |
|
Title : "Afro-beat"
Formaat ; 16 x 13,5 cm
Techniek : mixed-media
Jaar : 2000
|
|
Deze
bladzijde aan het formaat .rtf downloaden
>
Version française
Voorstelling van de Kunstenaar van C. Biesemans
Toen hij twintig was had de Heer Mario Villaggi zijn eerste
kontakt met de schilderkunst. Ten huize van twee kameraden,
toendertijd studenten aan de Academie voor Schone Kunsten, moest
hij deelnemen aan een kleine test. De kunstenaar vertelt ons
deze ervaring : «Zo Mario, zeiden ze, hier heb je verf.
Alle personen die we hier uitnodigen moeten zich in een hoek
van de muur uitdrukken. Doe maar ! » Sindsdien heb geen
andere keuze meer : ik ben een schepper. Eerst voor mijn eigen
plezier, maar ook, dat hoop ik, om met anderen te delen. »
Een vrije geest
Hij wierp zich dus in het avontuur. Hij stelt belang in om het
even welk materiaal als onderlaag. Zijn eerste werken werden
dan ook uitgevoerd op oude plankenvloeren van metrowagens. De
tekeningen gevormd door het mengsel van lijm en stof (van de
vloertapijten) vormden de basis van zijn eerste ontwerpen. Olieverf
of acryliek verf, op papier, met plaaster en vernis, werden
op een subtiele manier samen verwerkt, bij beetjes, naargelang
zijn verbeelding. Bekende of ingebeelde vormen kwamen te voorschijn.
« Ik houd mijn geest vrij » zegt Mario « Ik
tracht steeds meer soepele onbemeesterde vormen te ontdekken
».
Stilaan veranderde de schilkder van techniek. Een blad papier
op een houten plank bevestigd werd de basis van zijn werk. Weldra
concentreerde hij zich op één enkel thema : de
menselijke gezichten. Uiteindelijk, om zijn ervaring te verrijpen,
volgde hij gedurende drie jaar de tekenkursus aan de Academie
van Sint Joost ten Noode. Deze lessen brachten hem een grotere
beheersing van zijn kunst bij, onder andere voor wat de verhoudingen
betreft
Met of zonder model laat de kunstenaar dus zijn spontaneïteit
uitvieren. Zijn protretten, met een stomme, gefolterde of lachende
uitdrukking, staren de bezoeker aan, en er hopen zich vragen
op. « Sinds 15 jaar doe ik ongeveer steeds hetzelfde werk
», vertelt Mario Villaggi. "Het ene na het andere
portret, net als een autist, herhaal ik steeds onvermoeibaar
dezelfde bewegingen. Toch tracht ik het statisme dat zich zou
kunnen nestelen uit de weg te gaan, door met kleurcontrasten
te spelen om er rythme aan te geven. Hun keuze is ook onvoorspelbaar,
enkel de geest van het personnage telt mee.,,
De schilderijen van Mario Villaggi zijn een mengeling van expressionnisme
et brute kunst. Het scheppersinstinckt primeert. "Abstractie
speelt een belangrijke rol, ik observeer de dingen anders. Ze
zijn niet op een realistische manier weergegeven » vervolgt
de spreker. « In deze vorm van uitdrukking is er geen
plaats voor valsspelen. Je moet naar de kern gaan : creëren.
Volgens mij is deze creativiteit de uitdrukking van mijn onbegrip
van de realiteit. »
Schilderen is voor deze kusntenaar de beste manier om zich uit
te drukken. "Op zijn manier moet idereen zijn gevoelens
uitdrijven. Gedurende mijn slapeloosheid hebben mijn schilderijen
op mij een therapeutische invloed gehad, om de voeten op de
grond te houden, om het kontakt met de wereld om mij heen niet
te verliezen. »
Mario Villaggi nam reeds deel aan meerdere tentoonstellingen.
Elke keer voelde hij zich opgetogen zijn gevoelens te kunnen
delen.
|
|
